چهارشنبه هفته گذشته بود که داوید سیلوا در تیم ملی اسپانیا برابر ونزوئلا عملکرد درخشانی داشت . او حسابی در کنار دیگر هافبک های تیم اسپانیا در لاروسالدا ، آشوبی به راه انداخته بود . سیلوا بی تردید با توجه به عملکردی که در لیگ انگلیس هم داشته ف یکی از پنج هافبک برتر فوتبال جهان در حال حاضر است . 
اما در سیتی توپ می زند . تردیدی در مورد توانایی های تیم انگلیسی که بخت اول بردن لیگ برتر است نیست . آنها هم تیم بزرگی هستند ، اما سیتی را نمی توان باشگاهی تاریخی دانست . این یک تیم مصنوعی است که اخیرا خودش را پیدا کرده است و اگر روزی پشتوانه اقتصادیش را از دست دهد ، دیگر نمی تواند در حد و اندازه تیمهایی تاریخی نظیر رئال مادرید ، بایرن مونیخ ، میلان و یونایتد باشد .
سیلوا هر هفته در استادیوم اتحاد کارش را می کند . در کنارش بازیکنان بزرگی نظیر بالوتلی ، نصری ، آگرو و ژکو هستند . اما شاید بازی کردن چنین ستاره ای در کنار آنها یک بی عدالتی باشد . داوید شایستگی بیشتر از این ها را دارد . او در صورتی که در تیمی نظیر رئال مادرید توپ می زد می توانست شایسته توپ طلا هم باشد .
رئال مادرید در تابستان 2010 فرصت خریدنش را داشت اما مورینیو گزینه های دیگری را ترجیح داد . درست است که مسعود اوزیلی را آورد که در باشگاه تاریخ سازی می کند اما بازیکن آلمانی بیشتر جای کاکا را گرفت و جای خالی بازیکن اهل قناری می توانست به جایش باقی باشد .
سیلوا بدین ترتیب به لیگ انگلیس رفت و توانایی هایش را نشان داد . در انگلیس توانست که با فوتبال تاکتیکی هم هماهنگ شود و یکی از بهترین های لیگ انگلیس باشد . بی تردید از عناصر اصلی پیروزی 1-6 سیتی در اولدترافورد بود . او را می توان در کنار ژاوی ، اینیستا و ژابی ، یکی از بهترین هافبک های حال حاضر فوتبال دنیا دانست .

خود بازیکن چند روز پیش تاکید کرده بود که رئال مادرید در ابتدا او را می خواسته اما منصرف شده است . خودش بی گمان ترجیح می داد که در کشور خودش هنرنمایی کند اما این اتفاق بر خلاف انتظارات رخ نداد .
اما شاید حالا هم زمان باشد . این بازیکن تازه 26 ساله شده ، در اوج دوران فوتبالش است و می توان پیشرفت بیشتری را برایش متصور بود . هیچ کس تردیدی ندارد که در یوروی آتی یار فیکس تیم ملی اسپانیا خواهد بود . شاید هم روزی به برنابئو بیاید و به آرزوی برخی هواداران تحقق ببخشد . اما به هر حال ندیدنش در پیراهن رئال را نمی توان تحمل کرد .
جیم کارلوس